Μεγαλώνω και συνειδητοποιώ
συνειδητοποιώ και μεγαλώνω
καταλαβαίνοντας την αξία της μοναχικότητας
το μεγαλείο της μοναξιάς
Χωρίς την έγκριση ξένων στομάτων
χωρίς τους επαίνους και τα ξένα δεκανίκια
χωρίς τον ασίγαστο πόθο της επιβεβαίωσης
χωρίς την υποχρεωτική παρουσία άλλων.
Μόνος πραγματικά μόνος
πολεμώντας τις σκέψεις μου σ' ένα άδειο δωμάτιο
βγάζοντάς τες βόλτα σε μια ερημωμένη παραλία
σ' έναν πεζόδρομο γεμάτο κόσμο
σ' έναν πολύβουο δρόμο
σε μία υπερφορτωμένη κεφετέρια.
Παίρνοντας τες μαζί μου ακόμα και με την παρουσία άλλων
σε συζητήσεις σοβαρές
σε φλυαρίες ανούσιες
σε κούφια λόγια
σε γέλια και σε κλάματα.
Μένω μόνος συντροφιά με τις σκέψεις μου
λόγια αντιφατικά.
Είναι στιγμές όμως που οι σκέψεις αυτές απλώνονται σα σκιά
πιέζουν και δυσκολεύουν την ανάσα
σε εμποδίζουν να ηρεμήσεις, να μείνεις ασάλευτος
πρέπει συνέχεια να γυρίζεις για να τις ξεγελάσεις.
Τότε είναι που η μοναξιά έρχεται ένα βήμα πιο κοντά στο φόβο του θανάτου
και η αποδοχή της γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.
Β.Ψ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πληκτρολογήστε το σχόλιο σας...