Το ζήτημα είναι όμως, πως ξυπνάς ύστερα από ένα τέτοιο παραμύθι. Κατὰ τοὺς φίλους του Μπάχ, πιο ώριμος. Κατὰ τοὺς εχθρούς του, πιο συνεπαρμένος και ίσως επικίνδυνος.
«Δὲν ξέρω τι ήθελα να πω με τον Ιωνάθαν», παραδέχτηκε ο Μπάχ. «Την ώρα που τον έγραφα, το χέρι μου πήγαινε μόνο του. Λες και το έσπρωχνε κάποιος άλλος. Όταν το λέω αυτό, με αποκαλούν τρελό».
Διαβάστε όλο το βιβλίο εδώ και ταξιδέψτε με τα φτερά του Ιωνάθαν :
http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2011/01/Richard-Bach-O-Glaros-Ionathan-Livingston.pdf
http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2011/01/Richard-Bach-O-Glaros-Ionathan-Livingston.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πληκτρολογήστε το σχόλιο σας...